Erazm z Rotterdamu
Erazm z Rotterdamu naprawdę nazywał się Gerrit Gerritszoon. Żył on na przełomie piętnastego oraz szesnastego stulecia. Zmarł w wieku najprawdopodobniej sześćdziesięciu siedmiu – najprawdopodobniej, ponieważ dokładna data jego narodzin nie jest znana. Był holenderskim humanistą, filozofem, pedagogiem, myślicielem oraz duchownym, przy czym przez Kościół katolicki został oskarżony o herezje. Erazm w bardzo wczesnym dzieciństwie został sierotą – nie był poza tym dzieckiem ze związku małżeńskiego. W klasztorze Augustyniaków spędził pięć lat. Później władze tego zakonu pozwoliły mu owe miejsce opuścić. W połowie lat dziewięćdziesiątych piętnastego stulecia opuścił Holandię. Najpierw udał się do Francji, a potem do Anglii. Posiadał doktorat z zakresu teologii – a zrobił go we Włoszech, dokładniej, w Turynie. Tworzył tylko w języku łacińskim. Spośród jego dzieł wymienić można „Pochwałę głupoty”.